Baudelaire aan Madame Aupick. Parijs, 5 juni 1863.
Charles Baudelaire
CORRESPONDENTIE
Tweede deel volwassen periode
AAN MADAME AUPICK
Parijs, 5 juni 1863.
Lieve moeder,
Ik heb de 500 frank, de drie boeken en de brieven van mijn vader ontvangen, die oude brieven hebben iets magisch.
Je kon geen betere manier vinden om me te ontroeren. Maar wat waren ze onvoorzichtig verpakt! Ze waren bijna weggegooid met de enveloppen uit het pakje.
Wat ben je goed, altijd goed! Dat ik een beetje ontmoedigd was, over die affaire Ancelle, dat is zo, maar het moet wel volgens jouw wil gebeuren. Het is niet erg dat ik een beetje lijd.
De rest van je brief was bitter.
Onuitvoerbaar! het zal gebeuren, en ik zal me er zonder ophouden mee bezig houden!
En daarbij heb je niets begrepen van mijn boekhandelaffaires. (Edgar Poe is niet van mij.) Morgen zal ik al mijn uitleg weer opnieuw beginnen.
Ik heb net de proefdrukken van de Spleen de Paris ontvangen, mijn hemel!
Wat duurt het toch lang om het af te krijgen!
Verkoop je rijtuig niet voor zes weken.
Ik omhels je duizend maal.
Charles.
Wat je zegt over Mon coeur mis à nu is net zo onaangenaam voor me als de tegenzin die je hebt om me aan het hoofd te zien van een grote leiding.
Nou! Ja, dat boek waar ik zo lang al van droom zal een boek zijn vol rancunes.
Je kunt er zeker van zijn dat mijn moeder en zelfs mijn stiefvader erin gerespecteerd worden.
Maar bij het vertellen van mijn opvoeding, de manier waarop mijn ideeën en gevoelens tot stand zijn gekomen, wil ik wel onophoudelijk duidelijk maken dat ik me een vreemde voel in deze wereld en de culten ervan.
Ik zal tegen heel Frankrijk mijn echte talent voor brutaliteit tonen.
Ik heb net zoveel behoefte aan wraak als een vermoeide man een bad nodig heeft.
En dan jouw bewondering voor Edgar Poe doet je een beetje mijn eigen werk vergeten, wat veel groter zou lijken als ik alles zou kunnen laten herdrukken.
Ik zal je nooit meer mijn kwetsuren laten zien die je mij nu opdringt.
Maar het is wel zo dat families, ouders, moeders weinig afweten van de kunst van flatteus zijn.
Dat is al een heel oude wijsheid.
Voor het theater, ik krijg in een maand, zes weken, alle informatie, dan zal ik de beschermers hebben geverifieerd, en dan zal ik over drie jaar, misschien wel over één jaar, door jouw Raad van Toezicht heen schieten (ook al zou ik het aan de minister zelf moeten toegeven) als een acrobaat door een papieren cirkel heen.
Zeker, ik ga Mon coeur mis à nu publiceren, maar pas nadat ik voldoende kapitaal heb vergaard om me veilig te bergen, buiten Frankrijk misschien wel, als dat nodig mocht zijn.
C.B.
Waarom moet je nu 42 sous uitgeven aan de post, terwijl je weet dat de Spoorwegen het ook voor 10 of 20 sous brengen?
