Baudelaire, correspondentie, aan Kolonel Aupick. Parijs, 24 februari 1839.
Charles Baudelaire
CORRESPONDENTIE
Zijn jeugd
AAN KOLONEL AUPICK
Parijs, 24 februari 1839.
18 jaar oud
Ik schrijf je om je iets te vragen waar je heel erg verbaasd over zult zijn. Je had me wapen- en schietlessen beloofd en paardrijlessen. In plaats daarvan wil ik je vragen als het mogelijk is en als je dat niet erg vindt, of ik een repetitor kan krijgen.
We hadden vaak samen gezegd dat je niets aan een repetitor had, en dat hij zelfs schadelijk zou kunnen zijn voor een leerling.
Dat is ook waar, maar alleen als de leerling lui is, en hij zijn repetitor laat kletsen, en wanneer deze zijn huiswerk maakt.
Maar ik heb geen hulp nodig om de les op zich te volgen, maar wat ik aan mijn repetitor zou vragen is een aanvulling op de filosofieles, het zou dan gaan om wat er niet in de les gegeven wordt, kennis, godsdienst dat niet in het leerprogramma van de Universiteit past, en de Esthetica of filosofie der kunsten waarvoor onze leraar zeker geen tijd heeft om die aan ons te laten zien.
Wat ik ook aan hem zou vragen zou Grieks zijn – ja, om me Grieks te leren, wat ik helemaal niet ken, zoals iedereen die het op school leert, en wat ik zo moeilijk zelf zou kunnen gaan leren, wanneer ik met heel andere dingen bezig zal moeten zijn.
Je weet dat ik klassieke talen leuk ben gaan vinden, en het Grieks wekt een grote nieuwsgierigheid bij me op. Ik denk, wat men er ook tegenwoordig over zegt, dat dat niet alleen een groot genot oplevert, maar ook een reëel voordeel.
Waarom deze voorkeuren verstikken?
Past dat niet bij wat ik wil worden – wetenschap, geschiedenis, filosofie – wie weet, maakt een studie Grieks misschien het Duits ook makkelijker?
Ik geloof dat een repetitor 30 frank per maand kost. De leerling moet daarvoor wel eerst toestemming van zijn vader hebben. Dan moet hij naar de rector gaan en een repetitor uitkiezen. Een half uur per dag of een uur per twee dagen.
Ik zou een jonge heel gedistingeerde meester uitkiezen, die nog niet zo lang van de École Normale af is, en die bekend is op het Louis-le-Grand, mijnheer Lasègue.
Als hij me geen bijlessen zou kunnen geven, dan heb ik liever geen repetitor .
Dat is geen ijdele gril. Ik heb heel mooie plannen al zo vaak veranderd of links laten liggen, dat ik altijd bang ben dat mensen geen vertrouwen meer in me hebben.
- Het Grieks was altijd al een vak dat ik ambieerde – en ik denk dat die jonge leraar in staat is om dat te kunnen onderwijzen en om het heel snel te kunnen onderwijzen. Voor wat betreft het dogmatische gedeelte van de godsdienst, dat is ook iets wat me bezighoudt sinds het begin van het jaar.
– Laatst heb ik mezelf eens gecontroleerd, en ik vroeg me af wat ik allemaal wist – best veel dingen over alle onderwerpen, maar vaag, warrig, ongeordend, en die elkaar onderling in de weg zitten – niets duidelijks, helder, of gesystematiseerd – wat neerkomt op dat ik eigenlijk niets weet – en toch moet ik straks de wijde wereld in – ik moet een of andere bagage met vaststaande kennis hebben.
– Wat kan ik me beter wensen momenteel dan het bestuderen van een taal waarmee ik het origineel van heel nuttige boeken kan lezen?
En het bestuderen van het mooiste gedeelte van de filosofie, van de godsdienst?
Ik weet niet of mijn brief wel eloquent is.
– Maar ik ben in ieder geval wel oprecht, en ik geloof heilig in het nut van mijn verzoek.
Verder weet je heel goed wat mijn zonden zijn, wat mijn behoeften zijn, en je hebt me zoveel waarheden verteld over educatie, dat ik met groot respect jouw visie daarop zou willen horen.
Veel groeten aan mijn goede moeder; ze zal wel heel verbaasd zijn om mijn brief. Mijnheer Massoni zei dat het beter met je ging, dat doet me veel plezier.
Volgens zijn gewoonte heeft mijnheer Massoni me overladen met betreurenswaardige complimenten. Want, onder ons gezegd, we weten toch hoe ik ben.
Omdat mijnheer Massoni me graag mag, en hij oud is voor mij, ben ik verplicht om zijn gevlei te respecteren, en ik denk dat het gepaster is om ze maar in stilte aan te nemen, dan om te protesteren. Maar daar schaam me ik me vaak voor, vooral in het bijzijn van anderen.
Adieu – ik hoop dat je wel een paar minuten kunt stelen om me te antwoorden.
Veel liefs, en ik wil je omhelzen zoals ik je soms in de ontvangstruimte van school zou willen omhelzen.
Charles.
