Baudelaire, correspondentie. Brussel, België. Aan de directeur van de Lommerd, Rue de Joubert.

AAN DE DIRECTEUR VAN DE LOMMERD, RUE DE JOUBERT

Geachte heer,

     Op 29 december jongstleden heb ik aan één van mijn vrienden uit Parijs een lommerdbrief gegeven van een horloge dat bij u was ondergebracht, met commissie om de rente en de verlenging te betalen op uw kantoor.
Omdat de brief niet op het juiste adres is aangekomen, kan ik veronderstellen dat de lommerdbrief (een groot document) niet alleen kwijtgeraakt is, maar ook ontvreemd.

     Hierbij de inlichtingen die ik u kan verlenen: 

     Een gouden repetitiehorloge.

     Lening: 40 frank.

     Datum: 26 december 1863.

     Groot document lommerdbrief: geel papier.
Op naam van de heer Ch. Baudelaire, rue d’Amsterdam 22, Parijs.

     De persoon die u deze brief overhandigt is dezelfde als degene die ik had opgedragen om de verlenging uit te voeren op uw adres.

     Wilt u zo vriendelijk zijn, mijnheer, de nodige maatregelen te nemen opdat dit voorwerp niet door enig ander persoon zal worden aangekocht dan mijzelf of degene die u deze brief overhandigt.

     Geachte heer, aanvaard u bij deze mijn oprechte dank bij voorbaat.

Ch. Baudelaire.

AAN NARCISSE ANCELLE
Brussel, maandag 2 januari 1865.

    Bedankt. Maar het schijnt, beste vriend, dat er een vreemde vertraging zit bij alle post, want het postbericht heb ik gisterenavond gekregen om 8 uur, en ik kreeg die brief pas vanochtend. Dus dan krijgt mijn lieve moeder mijn brief pas vanavond of morgenochtend. U heeft de reden van mijn vertraging niet goed begrepen.
Niets anders dan lafheid en angst. Ik wil alleen in glorie terug naar Frankrijk komen en zodra bepaalde taken zijn afgehandeld.
Dat hangt van mijn activiteit af, en van de activiteit van iemand die ik als mijn zaakwaarnemer heb aangesteld in Parijs.

     Nee, Montégut heeft zich, godzijdank, niet opgehangen. Dat was een gerucht dat een vriend uit Parijs had gestuurd. Hij heeft onlangs een in de Revue des Deux Mondes een artikel gepubliceerd over La Recherche du bonheur.
De waarheid is dat hij enige tijd verdwenen was zonder tegen iemand te vertellen waar hij naartoe was.
En omdat hij al eerder vreemd gedrag had vertoond, dacht iedereen nu dat hij zelfmoord had gepleegd.

    Ik ben heel blij dat de zoon van Dumas gaat trouwen.
Ik hoop dat het huwelijksleed hem zal straffen voor zijn vreselijke literatuur.

Uw toegewijde,

C.B.

Ik vertrouw u graag mijn drie boodschapjes toe.
Heeft u er de belangrijkheid van begrepen?
Voorwerpen die in het depot achterblijven, dat is altijd verontrustend.

  Inhoudsopgave     Volgende brief