Charles Baudelaire. Brieven aan zijn moeder. Brussel, 14 augustus 1864.
Charles Baudelaire
Brieven aan zijn moeder. Gehele correspondentie
Vincent van Gogh. 1853–1890.
Brussel, zondagochtend 14 augustus 1864.
Maar, lieve moeder van me, het is meer dan ik verwachtte. Dus er is genoeg voor de drie voorwerpen. Duizend maal dank.
Je hebt het over een dieet, maar dat is makkelijk. Alles is vies hier, behalve de wijn. Het brood is vies.
Het vlees is van zichzelf niet vies, maar wordt vies door de manier waarop het wordt bereid. Mensen die in hun eigen huis wonen die hebben het beter.
Maar het hotel, het restaurant, de Engelse taveerne, dat alles is smerig.
Ik moet zeggen van de rest dat ik door de toestand van walging waarin ik me bevind alles nog viezer vind.
Malassis heeft zijn kokkin een beetje geleerd om te koken. Als ik niet zo ver van hem af woonde, dan denk ik echt dat ik hem een maandbedrag zou betalen om bij hem te mogen eten.
Ik ga koude darmspoelingen nemen met laudanum.
Wat zo onverdraaglijk is met die maag- en darmproblemen, is dat je er lichamelijk zo zwak van wordt en je geest wordt er zo triest van.
Het staat vast, ik denk dat ik donderdag naar Parijs ga, ik schrijf je nog, ofwel vanuit hier, ofwel wanneer ik terug kom.
Moet ik nu echt gaan geloven dat al die artikelen die ik met zoveel pijn en moeite geschreven heb over schilderkunst en poëzie geen enkele handelswaarde hebben?
Als ik denk aan al dat vuilnis en aan al die onbenulligheden die zo makkelijk verkocht worden!
Ik wil weten waarom mijn artikelen niet in L’Opinion, La Vie parisienne en Le Monde Illustré komen, en waarom La Vie parisienne geen 400 frank heeft gestuurd naar een man die ik had aangewezen.
De persoon waar ik zo ongeduldig op wachtte is toch eindelijk teruggekomen.
Hij zegt dat mijn brieven met vreugde zijn aangenomen. Ik heb daar nooit aan getwijfeld, maar daar schiet ik nog niets mee op.
Hoeveel krijg ik betaald voor iedere brief? Zal de krant zich het recht voorbehouden om er maar een paar uit te halen?
Stemmen ze er mee in om me vooruit te betalen, en om pas te publiceren als ik weer in Frankrijk ben? – geen enkele van deze vragen is besproken.
Heel veel liefs. Groeten aan mijn schoonzuster.
Gehele correspondentie Volgende brief