Charles Baudelaire. Brieven aan zijn moeder. Brussel, 16 juni 1864.

Charles Baudelaire 
Brieven aan zijn moeder. Gehele correspondentie

Brussel, donderdag 16 juni 1864.

Lieve goede moeder van me,

    Geweldige mama van me, ik dank je voor je aangetekende brief, die ik gisteren, woensdagochtend pas heb gekregen, hoewel hij al dinsdagavond was aangekomen. Hier is het zo dat de directeur van de post je een kennisgeving stuurt bij een aangetekende brief, en dan moet je zelf je brief bij het grote postkantoor gaan afhalen.

   Ik heb een dag gewacht met je terug te schrijven, omdat ik hoopte dat ik je nieuws kon vertellen. Ik kom bij huize Lacroix vandaan, bij Verboeckhoven en Compagnie. Niets. Ik krijg aanstaande donderdag pas antwoord.
Ik geloof niet dat er iets goeds uitkomt. Ik ga elke dag om negen uur naar bed, en ik sta om vijf uur op, en ik ga een boekje schrijven met gedachten over mijn reis.

    Ik wilde Lacroix niet zien, een man die zes uitnodigingen heeft afgeslagen, en die me niet eens een excuusbrief heeft gestuurd.
Daarstraks ben ik langs hem gelopen, in zijn kantoor, zonder hem te groeten, en ik heb alleen maar gesproken met zijn zakenpartner Verboeckhoven, de zoon van de beroemde Belgische schilder.

    En dan dat fameuze avondje!! Ah, dat was me toch grappig zeg, zo grappig, om je te besterven van het lachen.

    Ik vertrouw maar op mijn goede ster, en ik werk… Ik wil je vóór morgenavond een brief van vier pagina’s schrijven, langzaam, en dan moet mijn hoofd rustig zijn.
Ik weet zeker, ik krijg dat niet uit mijn hoofd, dat die Lacroix orders uit Parijs heeft gehad; ik heb dus vijanden. Wat een eer!
Maar, mijn hemel! Waarmee heb ik die verdiend dan?

Je hebt er geen idee van hoe intelligent je bent geweest door toe te geven aan een moment van spilzucht.

Veel liefs.

Charles.

Mijn buik en mijn slaap zijn nog steeds niet in orde. En bij jou?

  Gehele correspondentie          Volgende brief