Charles Baudelaire. Brieven aan zijn moeder. Parijs, 3 december 1838.

Parijs, 3 december 1838.

17 jaar oud

    Ik heb huisarrest tot nader order vanwege slecht gedrag in het tekenlokaal. Dat betekent dat de onderdirecteur waar ik vorig jaar vaak de spot mee heb gedreven dit jaar de eerste gelegenheid heeft aangegrepen om me straf te geven, en omdat ik op een dag lawaai maakte, zei hij dat ik hem al jaren dwarszat en dat hij voor mij een buitengewone straf zou aanvragen.
Gelukkig is zijn straf zo’n beetje nihil, want omdat de Kerstvakantie over drie weken is en ik dan waarschijnlijk vrijstelling krijg, zal ik maar iets meer dan twee weken huisarrest hebben.
Zo gaat het als je vijanden hebt.
Omdat ik niet meer naar buiten mag en niet zelf uit mijn kamer mag halen wat ik nodig heb, zou ik graag dat je me via Joseph een marokijnen album stuurt waarop Charles Baudelaire gedrukt staat, die ligt in de la van mijn tafel. Ik heb een vriend van me een tekening beloofd die daarin zit. Ik ben van plan om dat vel uit te knippen op school en dan het album weer terug te geven aan Joseph.
Jij zult zeggen dat dat helemaal niet hoeft, en dat die tekening thuis ook uitgeknipt kan worden en meegenomen kan worden naar school, maar ik weet zeker dat het slecht geknipt zou worden en dat het beschadigd zou worden onderweg.
En ik wil ook een vel blauw papier of geel, heel dik. Zo’n gekleurd vel die je altijd in albums ziet, en waarop tekeningen op wit papier geplakt worden om ze reliëf te geven.
Plus de pot zalf die je vergeten bent en die in de kleine kast staat bovenin. Als Joseph komt, zeg hem dan ook dat hij me moet vertellen hoe het met papa’s been gaat want naar wat ik laatst van je hoorde, ging het daar niet goed mee.
Ik weet zeker dat hij het er niet met je over wil hebben, zo is hij, als hij bang is dat hij je bezorgd maakt. Maar je zult me vast kunnen vertellen of het beter gaat.

Veel liefs voor hem van mij.

C. Baudelaire.

  Gehele correspondentie          Volgende brief