Correspondentie Baudelaire, aan Malassis. Parijs, 10 februari 1857.

AAN AUGUSTE POULET-MALASSIS
Parijs, dinsdag 10 februari 1857.

Waarde vriend,

    Het manuscript is woensdag 4 februari aan Madame Dupuy gegeven - het is dus niet mijn schuld dat u het zo laat gekregen heeft.

    Ik zal dus tegelijk met de strokenproeven van de helft van Spleen et Idéal, het pakket met de mindere stukken ontvangen, maar niet samengesteld. Hier heeft u gelijk in.
– Maar ik dacht dat ik u dat kon vragen, vanwege mijn ziekte, waardoor ik alleen maar de waarde van een woord of zin kan beoordelen als het gedrukt is.

    Wat die drukproeven betreft, waarom die preek? Ik weet dat u gelijk heeft. Maar het lijkt alsof u denkt dat ik er misbruik van maak.
Ik vraag om een strokenproef en een paginaopmaak. U bent misleid door mijn zin: altijd een dubbelproef, dat wil zeggen: altijd dezelfde proef in tweevoud, - met als doel om (misschien) citaten te leveren aan revues of kranten – voor u het in de verkoop doet, wat alleen maar heel aangenaam voor u kan zijn.

    Voor wat betreft de typografie kwestie, daar heb ik niet veel verstand van, of althans alleen met mijn eigen oog.

    Ik wil u alleen aanraden bij de opmaak, niet te gierig te zijn met witte ruimtes, en ook de Dankbetuiging op te maken in een bepaalde plechtige stijl die u wel zult vinden, dankzij uw uitmuntende smaak.
Maar het zou misschien toch goed zijn om aan een modern manuscript geen archaïsmen en aardigheden in rood te geven. Geen koketterie.

    Ik ben diep verbaasd over uw zin: van 350 tot 400 pagina’s.
Dat zou ik nooit gedacht hebben, vooral niet met een acht.

    Zou u me willen vertellen hoe dat gaat met de post voor de drukproeven. Al mijn proefdrukken van Corbeil werden altijd door Michel verzonden.

Ik wil u erg graag zien.

Geheel de uwe.

C.B.

Voor het manuscript

Bric-à-brac,

JA.

De acht lijkt me wel klein en niet zo gewichtig.

  Inhoudsopgave     Volgende brief