Vertalingen Rodin Auguste
Testament van Rodin
- Door Vivienne Stringa
Deze tekst, die als een testament van Rodin wordt betiteld, werd door Auguste Rodin gedicteerd aan Paul Gsell in 1911, en werd pas na zijn dood gepubliceerd. De tekst kwam in 1922 te staan in l’Histoire générale de l'art français van André Fontainas et Louis Vauxcelles, 1922, volume 2 page 259 en verder.
Auguste Rodin 1840-1917.
Aan de jonge mensen die celebranten willen zijn van de Schoonheid, misschien vinden jullie het ook fijn om hier een samenvatting te lezen van een lange ervaring.
Bewonder op een vrome manier de meesters die jullie voorgingen.
Buig voor Phidias en voor Michelangelo. Bewonder de goddelijke sereniteit van de een, en de woeste angst van de ander. Bewondering is een gulle wijn voor edele geesten.
Maar let op dat jullie je voorgangers niet imiteren. Met respect voor de traditie moeten jullie goed onderscheiden wat er voor eeuwigdurende vruchtbaarheid in zit : liefde voor de Natuur en oprechtheid. Dat zijn de twee sterkste passies van genieën. Zij hielden allen van de Natuur en hebben nooit gelogen. Op die manier houdt de traditie jullie de sleutel voor waarmee jullie de routine kunnen ontvluchten. De traditie zelf raadt jullie aan om constant de realiteit te onderzoeken en verbiedt jullie je blind te onderwerpen aan welke meester dan ook.
Dat de Natuur jullie enige Godin moge zijn.
Geloof in haar zonder twijfel. Weet dat zij nooit lelijk is en jullie ambitie moet er op gericht zijn om haar trouw te blijven.
Alles is mooi voor een kunstenaar, want zijn doordringende kijk op alles ontdekt in elk wezen en in elk ding zijn karakter, dat wil zeggen de innerlijke waarheid die door de vorm heen schijnt. En die waarheid, dat is de schoonheid zelf. Bestudeer godsdienstig : jullie kunnen de schoonheid niet missen, omdat jullie de waarheid ontdekken. Werk onafgebroken hard.
Jullie, beeldhouwers, versterk in jezelf de betekenis van de diepgang. De geest kan zich maar met moeite met dit besef verenigen. Die kan zich alleen maar duidelijk oppervlakken voorstellen. Vormen in dikte bedenken is moeilijk voor hem. En toch is dat nu net jullie taak.
Als eerste maak je grote opzetten van de figuren die je wilt gaan beeldhouwen. Geef daarbij duidelijk de richting aan die je wilt geven aan ieder lichaamsdeel, het hoofd, de schouders, het onderlichaam, de benen. Kunst eist beslissingen. Zodra de goed geprononceerde lijnen hun vlucht nemen, duik je de ruimte in en krijg je de diepte te pakken. Wanneer je opzetten gereed zijn, is alles gevonden. Dan leeft je standbeeld al. Dan worden de details geboren en die rangschikken zich dan vanzelf.
Wanneer je aan het boetseren bent, denk dan nooit in oppervlakte, maar in reliëf. Je geest moet iedere oppervlakte opvatten als het uiteinde van een volume die van achteren wordt geduwd. Beeld je de vormen in alsof ze naar jouw kant komen. Elk leven komt voort uit een kern, ontkiemt dan en komt tot bloei van binnen naar buiten. Op dezelfde wijze voelt men, bij volmaakte schoonheid, ook altijd een of andere vorm van een sterke impuls die van binnenuit komt. Dat is het geheim van de oudheidskunst. En jullie, schilders, observeer op dezelfde manier de werkelijkheid in de diepte. Kijk bijvoorbeeld eens naar een portret van Raphaël. Wanneer deze grootmeester een vooraanzicht schildert, laat hij diagonaalsgewijs de borstpartij wegdraaien en hiermee creëert hij de illusie van dederde dimensie.
Alle grote schilders peilen de ruimte. Hun kracht zit in het besef van de dikte.
Vergeet dit niet : er zijn geen lijnen, er is alleen maar omvang, volume. Wanneer je tekent, kijk dan nooit naar de omtrek, maar naar het reliëf. Het reliëf regelt de omtrek.
Oefen en werk zonder ophouden. Jullie moeten je afbeulen in het beroep.
Kunst is slechts gevoel. Maar zonder de wetenschap van de volumes, afmetingen, kleuren en zonder de behendigheid van je handen wordt zelfs het heftigste gevoel verlamd. Wat zou de grootste dichter worden in een vreemd land waarvan hij de taal niet spreekt? In de nieuwe generatie kunstenaars zijn er poëten die, helaas, weigeren te leren spreken. Ze struikelen dan ook alleen maar.
Geduld ! Reken niet op inspiratie. Die bestaat niet.
De enige kwaliteiten van de kunstenaar zijn wijsheid, kennis, aandacht, oprechtheid, wilskracht. Voer je werk uit als eerlijke arbeiders.
Wees echt, jongelui. Maar dat betekent niet: domweg precies zijn. Er is een laag soort exactheid : die van de fotografie en die van het gieten in mallen. Kunst begint pas bij de innerlijke werkelijkheid. Dat al jullie vormen, al jullie kleuren emoties mogen vertalen.
De kunstenaar die zich beperkt tot de trompe-l'oeil en slaafs details zonder waarde weergeeft zal nooit een meester worden. Als jullie ooit een campo santo in Italië hebben bezocht, dan zullen jullie ongetwijfeld opgemerkt hebben met wat een kinderlijkheid de artiesten die daar grafstenen moeten decoreren, zo'n belang hechten aan het kopiëren van broderie, kant en haarvlechten in hun beelden. Die mogen dan misschien precies zijn, maar zij zijn niet echt, ze richten zich immers niet op de ziel.
Bijna al onze beeldhouwers lijken op die Italiaanse graftombes. In onze monumenten zien we alleen maar mantels, tafels, gueridons, stoelen, machines, ballonnen, telegrafen. Amper enige innerlijke werkelijkheid, dus dat is geen kunst. Verafschuw die vodden.
Wees diepgaand, vurig waar en echt. Wacht nooit met het uitdrukken wat je voelt, zelfs als je dan in tegenspraak bent met het geijkte. Misschien zullen jullie in eerste instantie niet begrepen worden. Maar je isolement zal van korte duur zijn. Vrienden zullen komen : want wat diepgaand echt is voor een man is dat voor alle mensen. En geen grimassen, niet je in allerlei bochten wringen om publiek te trekken. Eenvoud, naïveteit!
De mooiste onderwerpen bevinden zich vlakbij: degene die jullie het best kennen.
Mijn zeer geliefde en grote Eugène Carrière, die ons zo vroeg is ontvallen, toonde zijn genie toen hij zijn vrouw en kinderen schilderde. Voor hem was het voldoende de moederliefde te eren om subliem te zijn. Echte meesters kijken met hun eigen ogen naar wat iedereen heeft gezien maar zij weten de schoonheid te pakken van wat te gewoontjes is voor andere geesten.
Slechte kunstenaars lopen altijd rond met de bril van een ander.
Het belangrijke punt is om geëmotioneerd te zijn, lief te hebben, te hopen, te trillen, te leven. Eerst moet je mens zijn voordat je een kunstenaar bent ! Pascal zei: echte eloquentie spot met eloquentie.
Echte kunst spot met kunst. Ik neem hier weer het voorbeeld van Eugène Carrière. Op exposities zijn de meeste schilderijen slechts wat verf : die van hem leken, te midden van al die anderen, open vensters die uitkeken op het leven!
Ontvang de terechte kritieken maar. Die zijn makkelijk te herkennen. Dat zijn degene die je bevestigen in een twijfel waardoor je gekweld wordt. Laat je niet raken door de kritieken die uw geweten niet wil aannemen. Verwerp onterechte kritieken ook niet. Die laten je vrienden in opstand komen. Die dwingen hen na te denken over de sympathie die ze voor je hebben en zij zullen het nog vastbeslotener verkondigen zodra zij er de motieven beter van zullen kunnen onderscheiden.
Als je talent net nieuw is, zul je maar weinig aanhangers hebben en een heel arsenaal aan vijanden hebben. Laat dat jullie niet ontmoedigen. De eersten die komen zullen zegevieren : want zij weten waarom zij van je houden; de anderen weten niet waarom je onuitstaanbaar voor hen bent; de eersten zijn ontvlamd voor de waarheid en zullen daar aldoor nieuwe aanhangers voor zoeken ; de anderen zullen zich niet lang uitsloven voor hun valse mening; de eersten zijn taai en standvastig, de anderen draaien met alle winden mee. De overwinning van de waarheid staat vast. Verdoe geen tijd met het aanknopen van mondaine of politieke relaties.
Jullie zullen veel van jullie vakbroeders zien opkomen door de honger naar honneurs en geld: dat zijn geen echte kunstenaars. Sommigen zijn echter best slim en als je de strijd aangaat met hen op hun eigen terrein, dan zul je net zoveel tijd verbruiken als zij zelf, dat wil zeggen je hele leven: dan hou je dus geen minuut meer over om zelf kunstenaar te zijn. Je moet met passie van je taak houden. Er is geen mooiere. Zij is veel hoger dan menig ordinair persoon wel denkt. De kunstenaar geeft een groot voorbeeld.
Hij is dol op zijn beroep: zijn meest geliefde beloning is het geluk te voelen dat hij goed bezig is. Tegenwoordig, helaas, overtuigt men werknemers voor hun eigen ongeluk om hun werk te haten en het te saboteren. De wereld zal pas gelukkig zijn wanneer alle mensen een kunstenaarsziel hebben, dat wil zeggen wanneer iedereen plezier heeft in zijn werk.
De kunst is nogmaals ook daarvoor een geweldige les in oprechtheid.
De echte kunstenaar drukt altijd uit wat hij denkt met het risico dat hij alle gezetelde vooroordelen omver gooit.
Maar op deze manier leert hij eerlijkheid aan zijn gelijken.
Welnu, kunnen wij ons inbeelden wat een prachtige vooruitgang er ineens geboekt zou worden als de absolute waarachtigheid bij de mensen zou heersen!
Ah! Wat zou de maatschappij zich dan snel van zijn fouten ontdoen
En van de lelijke dingen die zij zou hebben toegegeven
En met wat een snelheid zou onze aarde
Een Paradijs worden!
