Vertalingen Vreemdelingen Léo Ferré

Vreemdelingen

Kijk eens naar je zeilschip met haar gezwollen borsten
Het getij van zo-even heeft haar voor je ontkleed
Boten net als meisjes dat geeft een hoop kouwe drukte
Maar dit soort boten slaat niet aan de haak in Parijs

Je hebt de ogen van de zee en de muil van een boot
Zeemannen dat is geinig zelfs aan land zijn ze in het water
Je mama heeft op je oude hondenhoofd geprikt
Twee briljanten die je opzet wanneer je lotsbestemming inscheept

Het is niet zoals in april in april achtenzestig
Lochu weet je 't nog die zee kon ons niet schelen
We waren drie vrienden met een tragedie
En ook die verdwaalde hond klaar om zelfmoord te plegen

Wanneer de zee weer opduikt met vreemdelingen
Man of hond 't is om 't even men ziet ze navigeren
En in de straten van Lorient of van Brest om ze te redden
Is er altijd een zeeman die zijn zeil weer aansteekt

Kijk naar je kiel op de zee weggegaan
Het getij van zo-even heeft 'm je helemaal verrokt
Boten als meisjes dat geeft een hoop gebluf
Maar als je in het water gaat moet je wel kunnen varen

Je hebt een hart als die rotsen bekleed met Chantilly
Wanneer de storm er een shampoo op doet in de nacht
Je mama heeft je twee ankers gehaakt met vingers van vlees
En de lijnen van je hand moet je lezen op de bodem van de zee

Het is niet als in april in april achtenzestig
Lochu weet je het nog in de straten van het gelazer
We waren drie vrienden aan het eind van duizend nachten
En de dag die aanbrak opdat niets verloren ging

Wanneer de zee weer opduikt met vreemdelingen
In Bretagne is daar altijd de crêperie van hiernaast
En een zeeman die je een goeie crêpe van cement toestopt
Zoveel tonnen aan gevoelens heeft hij erin gestopt

Kijk naar je baar als naar Pop muziek
Dat is een bordeelzooitje bij de hele chique makrelen
De zee heeft haar Engelsen met de zwarte vlag
Het lijkt Achtenzsestig wel dat terugkomt van het trottoir

Mijn mama heeft me een  muil van een chimpanzee genaaid
Als jij een muil van een baars hebt dan heet ik Pepée Ferré
Het is niet als in april in april van mijn reet
In die bar rug aan rug met de lotsbestemming van de straat

En het is niet als morgen in het Jaar van het Jaar Tien duizend
Lochu weet je ‘t nog het was mooi in die tijd
De zee in de Zonnen met of zonder kegel
Een boot in de tanden sterren in de stem

En waneer we terugkwamen met onze Galactica‘s
Dat gaf een stilte dat u stierf van afgunst
En de avonden van illusie met de nacht die gaat
In Brest en in Lorient dan huilt men en dan gaat men weg

Lochu? Het Jaar Tien duizend ...Weet je ‘t nog?
Lochu? Het Jaar Tien duizend ...
Het Jaar Tien duizend, het Jaar Tien duizend, het Jaar Tien duizend, het Jaar Tien duizend ...